Bahri Beci, i lindur në Shkodër në vitin 1936, në një familje me tradita atdhetare, ishte një personalitet me veprimtari të shumanshme në disa fusha të gjuhësisë shqiptare historike e bashkëkohore për më shumë se gjashtë dekada; autor i dhjetëra veprave monografike dhe studimore në fushën e dialektologjisë, të fonetikës, të gramatikës, të rrugës së formimit të shqipes së njësuar, të historisë së gjuhës shqipe dhe të statusit të saj në lidhjen gjuhësore ballkanike.

Në fushën akademike, Bahri Beci ishte një figurë e shquar dhe e respektuar. Kontributi i tij në edukim ishte i jashtëzakonshëm, duke mësuar dhe frymëzuar breza të tërë të studentëve. Ai kishte një mendësi kritike dhe analitike të thellë, dhe kontribuonte në diskutimet dhe debatet intelektuale me idetë e tij të qarta dhe argumentet e fuqishme. Punimi i tij akademik ishte i ndërlikuar dhe i përqendruar në aspekte të ndryshme të kulturës, letërsisë dhe gjuhësisë.

Një ndër veçoritë e rëndësishme të Bahri Becit ishte përkushtimi i tij ndaj kulturës dhe trashëgimisë shqiptare. Ai ishte një mbrojtës i pasionuar i identitetit kulturor dhe gjuhësor të popullit shqiptar, dhe kishte një rol të rëndësishëm në konservimin dhe promovimin e kulturës sonë të pasur.

Ndërsa Bahri Beci ndahet nga jeta, trashëgimia e tij do të vazhdojë të jetë një burim frymëzimi për brezat e ardhshëm të gjuhtarëve dhe akademikëve. Kontributi i tij do të kujtohet si një përpjekje e palodhur për të ndihmuar në zhvillimin dhe avancimin e kulturës, gjuhësisë dhe njohurive akademike në Shqipëri dhe më gjerë.

Stafi i Bibliotekës “Marin Barleti” i përcjell ngushëllimet më të sinqerta familjes dhe të afërmve!