Mbreti i Tules

Deri n’dekë besnik ke s’thohet

Ishte n’Tule ‘j padishà,

Diq e dashtna mbas do kohet

E ‘j got’ arit shêj i la.

Sa at gotë arit gja nuk dote

E gjithmonë me têne piu:

Por ka ‘j lot per faqei shkote

Gjith’ sa herë pite fatziu.

Kur pau vedin tuei mbarue

Njehë qytetet, e gjithshka

Trashigimtarit ja la shkrue,

Por putirin nuk ja la.

N’ndêje t’parve, n’buzë të detit

Gjith’ parsín n’nji gost ‘i thrret;

Ulet n’gost’ e ka rreth vedit

Mbledhun bashkë parsín e vet.

E t’ksaj t’kandshmes jetë dëshirin

Piu ma t’mbramin e lumnoj

Pisi plak, mandej putirin

Nder val’ t’détit e fakroj.

�

Tui zhyt’ e pau n’fund t’zallit

Tui këcye nelt, tui hupë me turr:

E n’at ças i ranë prej ballit

Fikun syt e s’piu ma kurr.