TEMA E VIOLËS
Mbasditesh të tuguara,
e ndrojtur, një kitarë
një himn
kërkonte
ndër basa – një piskamë –
hije për ty që rrugësh tona bije
e zgjoje shqetësime
që dukeshin të pakapërcyeshme.
Në bebe të syrit të valavitej
petali i një vjollce.
Por djemtë
shkapërderdhës
mes të rrugës përflakin kohë
zafira
që kurrë më s’përtërihen.
E kush s’i gien më dot
e aq më pak qyqari maturant,
me kryet thelluar ndër shpatulla,
ai që asnjëherë s’i pati prekë me dorë.
Prej ballit flakurime
shituese t’vezullonin.
Vajzat pa mëshirë i çarsnin borzilokët;
mbi viza ferr-o-parrizesh litari
ajrin hukatte e pluhurin
e ato, syrreshkura, hynin n’elips
e dilnin të përzhitura.
Flokëve t’u vinte era myshk
me të përqethë.